Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a spectator

  • 1 spectator

    spectātor, ōris, m. [id.], a looker-on, beholder, observer, spectator (class.).
    I.
    In gen.:

    sunt homines quasi spectatores superarum rerum atque caelestium,

    Cic. N. D. 2, 56, 140:

    unicus caeli siderumque (Ar chimedes),

    Liv. 24, 34, 2:

    testis et spectator,

    Cic. de Or. 1, 24, 112:

    spectator laudum tuarum,

    id. Fam. 2, 7, 2:

    Leuctricae calamitatis,

    id. Off. 2, 7, 26:

    certaminis,

    Liv. 1, 28; Quint. 10, 5, 19; Mart. 10, 51, 9.—
    II.
    In partic.
    A.
    A spectator in a theatre, at games, etc.: nunc, spectatores, clare plaudite, [p. 1738] Plaut. Am. 5, 3, 3; so id. ib. prol. 66; id. Cas. grex 1; id. Cist. 4, 2, 9; id. Ps. 2, 4, 30; id. Stich. 5, 3, 1; Cic. Har. Resp. 11, 22. —
    B.
    An examiner, judge, critic: spectator probator, ut pecuniae spectatores dicuntur, Don. Ter. Eun. 3, 5, 18 (cf. specto, I. B. 3., and spectatio, I. B.):

    elegans formarum spectator,

    critic, connoisseur, Ter. Eun. 3, 5, 18:

    proprii ponderis,

    Claud. Laud. Stil. 1, 147:

    acrior virtutis,

    Liv. 42, 34, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > spectator

  • 2 spectātor

        spectātor ōris, m    [specto], a looker-on, beholder, observer, spectator: quasi spectatores superarum rerum: unicus caeli, L.: laudum tuarum: certaminis, L.—In a theatre or at games, a spectator: eos (ludos) te spectatorem esse voluit.— A judge, critic, connoisseur: elegans formarum, T.: acrior virtutis, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > spectātor

  • 3 specto

    specto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.], to look at, behold; to gaze at, watch, observe, etc. (freq. and class.; syn.: adspicio, speculor, conspicor, contueor).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    With acc.:

    speculum a speciendo, quod ibi se spectant,

    Varr. L. L. 5, § 129 Müll.; cf. id. ib. 6, §

    82 ib.: si vis videre ludos jucundissimos... amores tuos si vis spectare,

    Plaut. Poen. 1, 1, 81:

    spectare aliquid et visere,

    Cic. Tusc. 1, 19, 44:

    taceas, me spectes,

    Plaut. As. 3, 3, 90:

    quid illas spectas?

    id. Rud. 3, 4, 54; id. Am. 1, 1, 268:

    ere, ne me spectes,

    Ter. Eun. 5, 5, 18:

    corpora,

    Lucr. 4, 1102:

    ingentes acervos,

    Hor. C. 2, 2, 24:

    gaude quod spectant oculi te mille loquentem,

    id. Ep. 1, 6, 19:

    cum modo me spectas oculis protervis,

    Ov. H. 16 (17), 77:

    spectari tergo,

    id. A. A. 3, 774:

    Zoroaster primus siderum motus diligentissime spectasse dicitur,

    Just. 1, 1, 9.—
    (β).
    With rel.clause:

    tacitus te sequor, Spectans quas tu res hoc ornatu geras,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 2:

    specta quam arcte dormiunt,

    id. Most. 3, 2, 144; cf.:

    saepe tui, specto, si sint in litore passus,

    Ov. H. 18 (19), 27.—
    (γ).
    Absol.:

    vise, specta tuo arbitratu,

    Plaut. Most. 3, 2, 106: Am. Sosia, age me huc aspice. So. Specto, id. Am. 2, 2, 119:

    quam magis specto, minus placet mihi hominis facies,

    id. Trin. 4, 2, 19:

    alte spectare,

    Cic. Rep. 6, 23, 25:

    populo spectante,

    Hor. Ep. 1, 6, 60.—
    (δ).
    With ad, in, per, or adv. of place:

    spectare ad carceris oras,

    Enn. Ann. 1, 102:

    quaeso huc ad me specta,

    Plaut. Most. 3, 2, 149; so, ad me, Afran. ap. Isid. Orig. 12, 8, 16:

    ad dexteram,

    Plaut. Poen. 3, 4, 1:

    tota domus, quae spectat in nos solos,

    Cic. Off. 1, 17, 58:

    ego limis specto Sic per flabellum clanculum,

    Ter. Eun. 3, 5, 53:

    quoquo hic spectabit, eo tu spectato simul,

    Plaut. Ps. 3, 2, 69.—
    (ε).
    Impers. pass. with subj. or final clause:

    cum plausu congregari feros (pisces) ad cibum assuetudine, in quibusdam vivariis spectetur,

    Plin. 10, 70, 89, § 193:

    spectandum ne quoi anulum det,

    Plaut. As. 4, 1, 33. —
    (ζ).
    With inf.:

    spectet currere Gangem,

    Sen. Herc. Oet. 629:

    minaces ire per caelum faces specta,

    id. ib. 325.—
    B.
    In partic.
    1.
    To look at or see (a play or an actor) as a spectator, to look on:

    fabulam,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 37:

    Megalesia,

    Cic. Har. Resp. 11, 22; Hor. A. P. 190:

    ludos,

    id. S. 2, 6, 48; 2, 8, 79; id. Ep. 2, 1, 203; Suet. Aug. 40; 53 al.:

    Circenses,

    id. ib. 45; id. Claud. 4:

    pugiles,

    id. Aug. 45:

    artifices saltationis,

    id. Tit. 7 al. —With inf.:

    spectavi ego pridem Comicos ad istum modum Sapienter dicta dicere atque is plaudier,

    Plaut. Rud. 4, 7, 23:

    matronae tacitae spectent, tacitae rideant,

    id. Poen. prol. 32:

    jam hic deludetur (Amphitruo), spectatores, vobis spectantibus,

    id. Am. 3, 4, 15; cf. id. ib. prol. 151. —Hence, very often in inscrr. and tesseris: GLADIATORIIS SP., i. e. spectatus, of a gladiator who had stood the first public fight, Inscr. Orell. 2561 sq.; cf.: Morcelli delle tessere degli spettacoli Roma, Becker, Antiq. 4, p. 562.—
    2.
    Of localities, to look, face, lie, be situated towards any quarter (syn.: prospicio, vergo); constr. usu. with ad, in, inter, etc., or an adv. of place; less freq. with acc.:

    (hujus insulae) alter angulus ad orientem solem, inferior ad meridiem spectat,

    Caes. B. G. 5, 13; so,

    ad orientem solem,

    id. ib. 7, 69:

    ad fretum,

    Cic. Verr. 2, 5, 66, § 169:

    ager, qui in ventum Favonium spectet,

    Varr. R. R. 1, 24, 1:

    in urbem... in Etruriam,

    Liv. 5, 5;

    v. also infra: Aquitania spectat inter occasum solis et septentriones,

    is situated to the north - west, Caes. B. G. 1, 1 fin.: quare fit, ut introversus et ad te Spectent atque ferant vestigia se omnia prorsus, Lucil. ap. Non. 402, 7; cf.:

    ut ora eorum deorsum spectent,

    Col. 12, 16, 4:

    vestigia Omnia te adversum spectantia, nulla retrorsum,

    Hor. Ep. 1, 1, 75:

    quo (villae) spectent porticibus,

    Varr. R. R. 1, 4, 4: Creta altior est, quā spectat orientem, Sall. ap. Serv. Verg. A. 6, 23 (H. 3, 58 Dietsch):

    Acarnania solem occidentem et mare Siculum spectat,

    Liv. 33, 17, 5:

    mediterranea regio est, orientem spectat,

    id. 25, 9, 10; 30, 25, 11:

    quae et Tanaim et Bactra spectant,

    Curt. 7, 7, 4; Plin. Ep. 5, 6, 15; Vell. 1, 11, 3:

    ab eo latere, quo (Gadis) Hispaniam spectat,

    Plin. 4, 21, 36, § 120; 6, 17, 20, § 53.— Transf., of nations:

    Belgae spectant in septentriones et orientem solem,

    Caes. B. G. 1, 1, 6:

    Masaesyli in regionem Hispaniae spectant,

    Liv. 28, 17.—
    3.
    To examine, try, test:

    (argentum) dare spectandum,

    Plaut. Pers. 3, 3, 35:

    ut fulvum spectatur in ignibus aurum, Tempore sic duro est inspicienda fides,

    Ov. Tr. 1, 5, 25; cf.:

    qui pecuniā non movetur... hunc igni spectatum arbitrantur,

    as having stood the test of fire, Cic. Off. 2, 11, 38; cf. spectatio, I. B., and spectator, I. B.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to look at, behold, see, regard, consider (very rare):

    specta rem modo!

    Plaut. Bacch. 4, 6, 14:

    audaciam meretricum specta,

    Ter. Eun. 5, 5, 24:

    importunitatem spectate aniculae,

    id. And. 1, 4, 4:

    suave, E terrā magnum alterius spectare laborem,

    Lucr. 2, 2: caeli signorum admirabilem ordinem spectat, Cic. Fragm. ap. Non. 402, 17:

    ad te unum omnis mea spectat oratio,

    Cic. Deiot. 2, 5.—
    B.
    In partic.
    1.
    To look to a thing, as to an end or guide of action; hence, to have in view, bear in mind; to aim, strive, or endeavor after; to meditate; to tend, incline, refer, pertain, or have regard to a thing (freq. and class.;

    syn.: contendo, pertineo, tendo): juvenes magna spectare et ad ea rectis studiis debent contendere,

    Cic. Off. 2, 13, 45:

    nec commune bonum poterant spectare,

    Lucr. 5, 958:

    rem, non hominem, spectari oportere,

    Auct. Her. 1, 6, 9:

    nihil spectat nisi fugam,

    Cic. Att. 8, 7, 1:

    Pompeius statuisse videtur, quid vos in judicando spectare oporteret,

    id. Mil. 6, 15:

    nos ea, quae sunt in usu vitāque communi, non ea quae finguntur aut optantur spectare debemus,

    id. Lael. 5, 18:

    ingenti consensu defectionem omnes spectare,

    Liv. 22, 22, 21:

    arma et bellum,

    id. 3, 69, 2:

    Romani, desperatā ope humanā, fata et deos spectabant,

    id. 5, 16, 8; Curt. 9, 7, 2; Just. 13, 1, 8:

    tota domus quae spectat in nos solos,

    relies on, Cic. Off. 1, 17, 58:

    in philosophiā res spectatur, non verba penduntur,

    id. Or. 16, 51:

    mores,

    id. Off. 2, 20, 69; so (with sequi) id. de Or. 2, 50, 204:

    quem locum probandae virtutis tuae spectas?

    do you seek? Caes. B. G. 5, 44:

    noli spectare, quanti homo sit,

    Cic. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14:

    me spectasse semper, ut tibi possem quam maxime esse conjunctus,

    id. Fam. 5, 8, 3:

    ad imperatorias laudes,

    id. Vatin. 10, 24:

    ad suam magis gloriam quam ad salutem rei publicae,

    id. Sest. 16, 37:

    ad vitulam,

    Verg. E. 3, 48:

    cum plebes Nolana de integro ad defectionem spectaret,

    Liv. 23, 16, 2; so id. 23, 6, 4:

    ab scelere ad aliud spectare mulier scelus,

    id. 1, 47, 1; 34, 56, 10.—Of subjects not personal:

    et prima et media verba spectare debent ad ultimum,

    Cic. Or. 59, 200:

    ad arma rem spectare,

    id. Fam. 14, 5, 1; cf.:

    rem ad seditionem spectare,

    Liv. 25, 3, 19:

    ad vim spectare res coepit,

    id. 1, 9, 6; cf.:

    si ad perniciem patriae res spectabit,

    Cic. Off. 2, 23, 90:

    aliquid anquirunt, quod spectet et valeat ad bene beateque vivendum,

    id. ib. 2, 2, 6:

    ea non tam ad religionem spectant, quam ad jus sepulcrorum,

    belong to, concern, id. Leg. 2, 23, 58:

    quoniam de eo genere beneficiorum dictum est, quae ad singulos spectant: deinceps de iis, quae ad universos pertinent, disputandum est,

    id. Off. 2, 21, 72; cf. id. ib. 1, 3, 7: artem negabat esse ullam, nisi quae cognitis et in unum exitum spectantibus, Cic. de Or. 1, 20, 92:

    nostra consilia sempiternum tempus spectare debent,

    id. ib. 2, 40, 169:

    solvendi necessitas debitorem spectat,

    Dig. 2, 14, 42:

    res eo spectat, ut eā poenā non videamini esse contenti,

    Cic. Lig. 5, 13:

    hoc eo spectabat, ut eam (Pythiam) a Philippo corruptam diceret,

    id. de Div. 2, 57, 118: summa judicii mei spectat huc, ut meorum injurias ferre possim, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 20, 46:

    quo igitur haec spectat oratio?

    Cic. Att. 8, 2, 4; cf. id. Phil. 13, 20, 46:

    quorsum haec omnis spectat oratio?

    id. ib. 7, 9, 26 et saep.:

    quia quicquid ad corpus spectat, et immortalitatis est expers, vanum sit,

    Lact. 3, 12, 33.—
    2.
    (Acc. to I. B. 3.) To judge of; to try, test (syn. probo):

    nemo illum ex trunco corporis spectabat, sed ex artificio comico aestimabat,

    Cic. Rosc. Com. 10, 28:

    alicujus animum ex animo suo,

    Ter. And. 4, 1, 22:

    non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    Cic. Tusc. 5, 10, 31:

    ex meo otium tuum specto,

    id. Att. 12, 39:

    quod ego non tam fastidiose in nobis quam in histrionibus spectari puto,

    id. de Or. 1, 61, 258:

    ubi facillime spectatur mulier, quae ingenio'st bono?

    Plaut. Stich. 1, 2, 59; cf.:

    hominem in dubiis periclis,

    Lucr. 3, 55:

    beneficium a deteriore parte,

    Sen. Ben. 2, 28, 2.—Hence, spectātus, a, um, P. a. (acc. to II. B. 2.).
    A.
    Tried, tested, proved (syn.: probatus, cognitus): tuam probatam et spectatam maxime adulescentiam, Lucil. ap. Non. 437, 14:

    homines spectati et probati,

    Cic. de Or. 1, 27, 124:

    fides spectata et diu cognita,

    id. Div. in Caecil. 4, 11; Ov. P. 2, 7, 82:

    pietas spectata per ignes,

    id. F. 4, 37:

    integritas,

    Liv. 26, 49, 16; cf.:

    homo in rebus judicandis spectatus et cognitus,

    Cic. Verr. 1, 10, 29:

    spectata ac nobilitata virtus,

    id. Fl. 26, 63:

    spectata multis magnisque rebus singularis integritas,

    id. Phil. 3, 10, 26:

    rebus spectata juventus,

    Verg. A. 8, 151:

    utebatur medico ignobili, sed spectato homine, Cleophanto,

    id. Clu. 16, 47:

    mores,

    Plaut. Pers. 2, 1, 4:

    ni virtus fidesque vestra spectata mihi forent,

    Sall. C. 20, 2.— Sup.:

    id cuique spectatissimum sit, quod occurrerit, etc.,

    let that be the best test of each, Liv. 1, 57, 7.—With subject-clause:

    mihi satis spectatum est, Pompeium malle principem volentibus vobis esse quam, etc.,

    Sall. H. 3, 61, 23 Dietsch.—
    B.
    In gen., looked up to, respected, esteemed, worthy, excellent:

    fecere tale ante alii spectati viri,

    Plaut. Merc. 2, 2, 47:

    in perfecto et spectato viro,

    Cic. Lael. 2, 9:

    homines,

    id. Div. in Caecil. 7, 24:

    castitas,

    Liv. 1, 57, 10.— Comp.:

    quo non spectatior alter,

    Sil. 1, 440.— Sup.:

    auctoritas clarissimi et spectatissimi viri atque in primis probati,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    spectatissima femina,

    id. Rosc. Am. 50, 147.—Of things (Plinian):

    paeninsula spectatior (with flumen clarum),

    Plin. 4, 18, 32, § 107:

    spectatius artificium,

    id. 11, 1, 1, § 1:

    spectatissima laurus,

    id. 15, 30, 40, § 134.— Hence, adv.: spectātē, splendidly, excellently:

    spectatissime florere,

    Plin. 21, 1, 1, § 2:

    spectatissime ministrere,

    Amm. 28, 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > specto

  • 4 arbiter

        arbiter trī, m    [ad + BA-, VA-], a spectator, beholder, hearer, eye-witness, witness: cedo quemvis arbitrum, T.: ab arbitris remoto loco: arbitris procul amotis, S.: arbitros eicit, L.—Poet.: locus maris arbiter, i. e. commanding, H.—In law, he who hears and decides a cause, an umpire, judge, arbiter: Me cepere arbitrum, T.: quis in hanc rem fuit arbiter?—A judge, arbitrator, umpire: inter Academiam et Zenonem: pugnae, H.: concordiae civium, mediator, L. — A governor, lord, ruler, master: armorum (Mars), O.: bibendi, H.: Hadriae, ruler, H.: elegantiae, Ta.
    * * *
    eye-witness, on-looker; umpire, judge, arbiter; overseer, lord; executor

    Latin-English dictionary > arbiter

  • 5 cavea

        cavea ae, f    [2 CAV-], an enclosure, cage, stall, den, coop, beehive, birdcage, C., V., H., Cu. — In a theatre, the auditorium, spectator's seats, benches: ingens, V.: prima, the front seats: in ultimā, among the lower classes.—A theatre, C.
    * * *
    hollow/cavity; roof (mouth); (eye) socket; auditorium/theater; seats/audience; cage/coop/stall/beehive/bird-cage; fence, enclosure; basket/crate

    Latin-English dictionary > cavea

  • 6 ex-lēx

        ex-lēx ēgis, adj.,    beyond the law, bound by no law, lawless: exlegem esse Sullam putare: spectator, H.

    Latin-English dictionary > ex-lēx

  • 7 fōrma

        fōrma ae, f    a form, contour, figure, shape, appearance, looks: homines inter se formā similes: liberalis: eximia pueri: virgines formā excellentes, L.: formā praestante puellae, O.: formae litterarum: muralium falcium, Cs.: forma et situs agri, H.: formae, quas in pulvere descripserat, L.: clarissimorum virorum formae, figures: igneae formae, appearances: forma nostra reliquaque figura, countenance: formae deorum, i. e. the gods, O.: ursi Ac formae magnorum luporum, V.—A fine form, beauty: formae mores consimiles, T.: formae gloria, S.: Di tibi formam dederant, H.: formarum spectator, of beauties, T.: potens, a beauty, Pr.— An outline, plan, design, sketch: cum formam viderim, quale aedificium futurum sit, scire possum.— A model, pattern, stamp: pecuniae, Ta.: Si scalpra et formas non sutor (emat), lasts, H.—Fig., shape, form, nature, manner, kind: totius rei p.: quasi formae dicendi: forma et species tyranni: redacta in formam provinciae, condition, Ta.: scelerum formae, V.—In philos., a sort, kind: Genus et formam definire: eius (generis) duae formae.
    * * *
    form, figure, appearance; beauty; mould, pattern

    Latin-English dictionary > fōrma

  • 8 īn-flō

        īn-flō āvī, ātus, āre,    to blow into, blow, inflate, swell: simul inflavit tibicen: paulo inflavit vehementius, i. e. wrote in a loftier style: calamos levīs, V.: (bucina) cecinit inflata receptūs, O.: pellem, Ph.: illis ambas Iratus buccas, puff out his cheeks at them, H.: tumidoque inflatur carbasus Austro, is swelled, V.: Inflatus venas Iaccho, V.—To produce by blowing, blow: sonum.—To make loud by blowing: verba inflata, uttered with violent breath: a quibus (modis) aliquid extenuatur, inflatur, is pitched low or high.—Fig., to inspire, encourage, elate: poetam divino spiritu inflari: spectator sedulus inflat (poetam), H.: mendaciis spem regis, L.—To puff up, inflate: animos ad superbiam, L.: Crescentem tumidis sermonibus utrem, H.

    Latin-English dictionary > īn-flō

  • 9 inlecebra (ill-)

        inlecebra (ill-) ae, f    [1 in+1 LAC-], an enticement, inducement, attraction, charm, allurement, bait, lure: ad quam inlecebram cum commoveretur nemo, etc., L.: suis te oportet inlecebris virtus trahat: inlecebris erat morandus Spectator, H.: dulces, V.: voluptas turpitudinis: vitiorum.

    Latin-English dictionary > inlecebra (ill-)

  • 10 moror

        moror ātus, ārī, dep.    [mora], to delay, tarry, stay, wait, remain, linger, loiter: Eamus... Ubi vis; non moror, i. e. I have no objection, T.: Brundisi: amplius morando, S.: apud oppidum, Cs.: in quā (commemoratione) diutius non morabor: faciem capere morando, i. e. by slow degrees, O.: quid moror? H.: quid multis moror? why make a long story? T.: ne multis morer, to be brief: haud multa moratus, i. e. without long delay, V.: paulum lacrimis et mente morata, in tearful thought, V.: rosa quo locorum Sera moretur, may linger, H.: nec morati sunt quin decurrerent ad castra, L.: nihil ego moror quo minus decemviratu abeam, i. e. I will immediately, L.: cui bellum moremur inferre: in conubio natae, brood, V.— To delay, retard, impede, detain, cause to wait, hinder: impetum hostium, Cs.: eum: ab itinere hostem, L.: absiste morari, detain (me) not, V.: convivas, keep waiting, T.— To fix the attention of, delight, delay, amuse, entertain: Fabula populum moratur, H.: oculos aurīsque Caesaris, arrest, H.— P. pass.: novitate morandus spectator, H.— To hinder, prevent, impede: non moror quo minus in civitatem redeant, L.: moratus sit nemo, quo minus abeant, L.—In the phrase, nihil morari, with acc. of person, not to detain, let go, dismiss, release: C. Sempronium nihil moror, i. e. withdraw my accusation against, L.: negavit, se Gracchum morari, said he had nothing against, L.—In the phrase, nihil morari, with acc. of thing, or an obj clause, to let go, not value, disregard, care nothing for, have nothing to say against: profecto non plus biduom aut— Ph. Aut? nil moror, I don't care for that, T.: nam vina nihil moror illius orae, H.: nihil moror, eos salvos esse: invisum quem tibi esse Nil moror, I care not, V.: ut multum (sc. scripserit), nil moror, attach no value to quantity, H.
    * * *
    morari, moratus sum V DEP
    delay; stay, stay behind; devote attention to

    Latin-English dictionary > moror

  • 11 sēdulus

        sēdulus adj.    [SED-], persistent, busy, diligent, industrious, zealous, careful, unremitting, solicitous, assiduous, sedulous: eloquentes videbare, non sedulos velle conquirere, orators, not those who labor at oratory: Exanimat lentus spectator, sedulus inflat, H.: Baucis, O.: mater, Ph.: Sedula fune viri contento bracchia lassant, O.— Officious, obtrusive: Ne odium libellis Sedulus importes minister, H.: male sedula nutrix, O.
    * * *
    sedula, sedulum ADJ
    attentive, painstaking, sedulous

    Latin-English dictionary > sēdulus

  • 12 sessor

        sessor ōris, m    [SED-], one who sits, a sitter, spectator: in theatro, H.— An inhabitant, resident: sessores urbe eiecit, N.

    Latin-English dictionary > sessor

  • 13 spectāculum

        spectāculum (-tāclum, Pr.), ī, n    [specto], a place from which shows are witnessed, spectator's seat, place in the theatre: ex omnibus spectaculis plausus est excitatus: spectacula sibi facere, L.— A show, sight, spectacle: superarum rerum atque caelestium: bis terque mutatae dapis, H.: scorti procacis, L.: Non hoc ista sibi tempus spectacula poscit, V.: praebent spectacula capti, O.: homini non amico nostra incommoda spectaculo esse nolim.— A public sight, show, stage-play, spectacle: spectacula sunt tributim data: gladiatorum, L.: scenae, O.: nondum commisso spectaculo, L.
    * * *
    show, spectacle; spectators' seats (pl.)

    Latin-English dictionary > spectāculum

  • 14 spectātrīx

        spectātrīx īcis, f    [spectator], a looker-on, O.
    * * *

    Latin-English dictionary > spectātrīx

  • 15 testis

        testis is, m and f    one who attests, a witness: vosque, dii, testes facio, L.: deūm, quos testes foederum invocabant consules, L.: si negem... quo me teste convincas?: in hanc rem te testem citabo: his testibus in summā pecuniae uti, Cs.: testis faciet ilico, Vendidisse me, T.: testibus militibus uti, quanto studio pacem petisset, Cs.: teste deā, O.: Musa mea, O.: Quid debeas, Testis Metaurum flumen, etc., H.: testis mecum est anulus, T.—An eye-witness, spectator: facies bona teste caret, O.: ac lunā teste moventur, Iu.
    * * *

    Latin-English dictionary > testis

  • 16 testis

    one who gives evidence, witness, spectator / testicle.

    Latin-English dictionary of medieval > testis

  • 17 acroama

    ācrŏāmă, ătis, n., = akroama.— Prop., that which is heard with pleasure, a gratification to the ear; as music or reading; esp. used for entertainment at meals, with music or reading, Plin. Ep. 6, 31, 13; Suet. Vesp. 19; Petron. Fragm. Tragun. p. 297.—Hence, meton. (like the plur. in Greek), the entertainer at table, by music ( a performer) or by reading ( a reader); also a buffoon:

    cum ex Themistocle quaererctur, quod acroama aut cujus vocem lubentissime audiret,

    Cic. Arch. 9:

    nemo in convivio ejus (Attici) aliud acroama audivit, quam anagnosten,

    id. Att. 14, 1:

    non solum spectator, sed actor et acroama,

    Cic. Sest. 54:

    festivum,

    id. Verr. 2, 4, 22. Cf. Smith's Antiq., and Becker's Gall. 3, p. 203 (2d ed.).

    Lewis & Short latin dictionary > acroama

  • 18 adnotator

    annŏtātor ( adn-), ōris, m. [annoto].
    I.
    An observer, remarker (post-Aug.):

    Non ante medium diem distentus solitariā cenā spectator adnotatorque convivis tuis immines,

    Plin. Pan. 49.—
    II.
    In the jurists, the controller of the annual income, Cod. Th. 12, 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > adnotator

  • 19 adplausor

    applausor ( adp-), ōris, m. [applaudo], one that expresses approbation by clapping of hands, an applauder:

    Idem populus ille aliquando scaenici imperatoris spectator et applausor,

    Plin. Pan. 46, where Keil now reads plausor.

    Lewis & Short latin dictionary > adplausor

  • 20 annotator

    annŏtātor ( adn-), ōris, m. [annoto].
    I.
    An observer, remarker (post-Aug.):

    Non ante medium diem distentus solitariā cenā spectator adnotatorque convivis tuis immines,

    Plin. Pan. 49.—
    II.
    In the jurists, the controller of the annual income, Cod. Th. 12, 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > annotator

См. также в других словарях:

  • Spectator — defined as n. An observer of an event or person who looks on or watches; onlooker; observer. The Spectator is the name of several publications.*The Spectator (1711), which is the one most often meant in historical contexts, a British publication… …   Wikipedia

  • spectator — SPECTATÓR, OÁRE, spectatori, oare, s. m. şi f. Persoană care asistă la un spectacol artistic sau la o competiţie sportivă. ♦ Persoană martoră la o întâmplare, la un eveniment. – fr. spectateur (lat. lit. spectator). Trimis de pan111, 15.07.2004.… …   Dicționar Român

  • Spectator (magazine) — Spectator was a weekly newspaper published and distributed in San Francisco from 1978 until October 2005, and dubbed itself California s original adult newsmagazine . [ [http://web.archive.org/web/*/http://www.spectator.net/ Spectator.net] , from …   Wikipedia

  • Spectator shoes — are a men s and women s dress shoe. They are notable for their two tone color, similar to saddle shoes. While spectators are typically wingtips, they can also be classified as cap toe shoes or even loafers. They are predominantly seen in black… …   Wikipedia

  • spectator — spectator, observer, beholder, looker on, onlooker, witness, eyewitness, bystander, kibitzer are comparable when they mean one who sees or looks upon something. Spectator can be used precisely in place of auditor for one that attends an… …   New Dictionary of Synonyms

  • spectator — (n.) 1580s, from L. spectator viewer, watcher, from pp. stem of spectare to view, watch (see SPECTACLE (Cf. spectacle)). Spectator sport is attested from 1943 …   Etymology dictionary

  • spectator sport — spectator sports N COUNT A spectator sport is a sport that is interesting and entertaining to watch. The most popular spectator sport is football …   English dictionary

  • Spectator — Spec*ta tor, n. [L. spectator: cf. F. spectateur. See {Spectacle}.] One who on; one who sees or beholds; a beholder; one who is personally present at, and sees, any exhibition; as, the spectators at a show. Devised and played to take spectators.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spectator, The —   [ȓə spek teɪtə; englisch »der Zuschauer«], englische moralische Zeitschrift (moralische Wochenschriften), herausgegeben von J. Addison und R. Steele, die, an »The Tatler« anschließend, von März 1711 bis Dezember 1712 erschien (nochmals… …   Universal-Lexikon

  • Spectator — Spectator, The a magazine which contains articles about politics, important events, and the arts. There are separate British and US magazines called The Spectator. The magazine was started in the UK in 1711, by Joseph Addison and Sir Richard… …   Dictionary of contemporary English

  • Spectātor — Spectātor, 1) (lat.), Zuschauer in öffentlichen Spielen (s.d.); 2) (engl., spr. Specteter), der Titel einer englischen Zeitung …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»